Thérèse “Très” Novella Garnet

ALGEMEEN
Volledige naam: Thérèse “Très” Novella Garnet, Thérèse is de voornaam van de eerste vrouw uit de familie Garnet en een vrouw die tevens veel voor de familie heeft betekend, mede dankzij deze vrouw staat de naam Garnet hoog op de ranglijsten. Très betekent niet meer dan “veel” en heeft ze eigenlijk alleen gekozen, omdat de naam haar meer aanspreekt dan haar eigen voornaam, maar hier wel op blijft lijken. Verraad in de familie wordt immers niet getolereerd en een volledige naamsverandering wordt onder andere gezien als verraad. Novella wijst op “nieuw geborene”. Très was dan ook de eerste en laatste dochter van het echtpaar Garnet, hierbij duidde de naam op de dood van haar moeder bij haar geboorte. Het leven van de jonge vrouw werd via haar overgedragen. Haar achternaam betekent “donkerrood” en dat is eigenlijk puur toeval bij haar haarkleur.
Roepnaam: Haar grootouders spreken haar aan met de naam Thérèse, maar gezien ze zich hierbuiten altijd met Très voorstelt, wordt ze door verder iedereen als Très aangesproken.
Bijnaam: Très is een bijnaam op zich, maar ze nodigt ieder uit om nog verdere bijnamen te bedenken.
Leeftijd: Très is eenentwintig jaar oud.
Geslacht: Vrouwelijk, zonder verdere discussie.
Rang: Très is in haar huidige woonplaats een buitenstaander, want hoewel haar naam zeker hoog op de meeste ranglijsten staat, is ze een nieuwelinge in de stad. Haar naam heeft weinig betekenis in deze nieuwe plaats en, hoewel dat niet zou moeten vindt Très dit nieuwe begin geweldig. Ze vindt het op een bepaalde manier fijn onbekend te zijn, hoewel ze ook een aantal keren oog in oog heeft moeten staan met de waarheid achter het zijn van een buistenstaander.

INNERLIJK
Karakter: We kunnen Très zonder verdere schroom een dromer noemen, omdat ze dit simpelweg is. Très is een echte levensgenieter en geniet dan ook met volle teugen van haar leven, hoewel het sinds haar verhuizing soms harder aankomt dan ze had gehoopt. Très zit bijzonder vaak met haar hoofd in de wolken en is hierdoor niet altijd even oplettend. Ze ziet dingen snel over het hoofd, maar kan goed naar je luisteren als ze er eenmaal voor gaat zitten. Ze moet zich dan wel echt goed focussen, aangezien ze vaak ook zo weer afgeleid is, als ze dit niet doet. Deze dromerigheid heeft er echter wel voor gezorgd dat ze goed is met een componeren van muziek, dat ze snel afgeleid is maakt dat de composities soms de meest vreemde samenstellingen hebben, maar al met al is haar muziek adembenemend. Ook is Très heel lieflijk en begripvol, ze luistert graag naar je problemen - als ze zich er even goed op weet te focussen. Ze vindt fijn om mensen te helpen, hoewel ze er ook wel graag iets voor terug heeft. Nu moet je niet denken dat Très heel erg egoïstisch is hoor en helemaal niets zonder beloning doet, maar ze heeft graag een stukje als ze mensen helpt. Dit is dan voornamelijk om haar verder te helpen met haar muziek, want dit is nu eenmaal haar lust en haar leven. Ze heeft heel veel over voor haar muziek en dan ook echt heel veel, maar nogmaals ze luistert echt niet met een instelling van “ik luister naar je, omdat het moet en je daarna iets voor me kunt doen”. Très luistert, ook omdat ze het fijn vindt als mensen haar hun problemen toevertrouwen, maar als ze er later een voordeel uit kan halen doet ze dat ook zeker. Dit bedenkt ze dus eerder achteraf, dan dat ze al voor je gaat zitten met een verveelde uitdrukking, omdat ze “moet” luisteren. Verder is Très en echt meisjesmeisje en is ze dol op frutsels en tierelantijntjes. Ze lijkt dan ook lang niet altijd op haar leeftijd - zeker als je daar haar lengte bij optelt. Daarmee is alles over Très wel zo’n beetje gezegd.
Sterke punten: Très is uitzonderlijk muzikaal en kan men zonder schroom een ware virtuoos noemen. Ze componeert al lange tijd haar eigen muziekstukken, maar heeft tot dusverre alleen de muziekstukken vanaf haar vijftiende jaar gespeeld. Ze bewaart echter wel al haar muziekstukken, gezien iets wat misschien nu niet veel meer waard is, ook weer kan uitgroeien tot een meesterwerk. Très schrijft de meest adembenemende stukken, maar is in haar nieuwe woonplaats nog niet echt bekend. Ze doet wel hard haar best om nieuwe kansen te bemachtigen en hoopt snel op een gala of feest te kunnen spelen, wat ons overigens bij een volgend iets van haar sterke punten brengt. Très is uiterst volhardend en zal nooit meteen stoppen, als ze eenmaal iets voor ogen heeft. Ze is ook bereid veel voor deze doelen te doen; ze heeft veel over voor de dingen die ze echt wil. Hierbuiten is ze vrij kalm en een goede luisteraar, ze is ook zeker zeer begripvol.
Zwakke punten: Très ziet misschien niet altijd wanneer ze wél moet stoppen, aangezien het in haar aard zit om tot het bittere einde door te gaan. Hierdoor kan ze soms een behoorlijke last zijn, aangezien ze niet stopt tot ze heeft wat ze wilt. Hierbuiten ziet ze de werkelijkheid soms niet goed in, omdat ze een behoorlijke dromer is en vaak met haar hoofd in de wolken zit. Aankomend gevaar ziet ze, om die zelfde reden ook niet altijd. Ze kan zich echter wel goed verdedigen, wanneer nodig. Très is ook totaal niet het persoon voor vuilspuiterij en kan nooit lang boos zijn op iemand, terecht of onterecht.
Relaties: Sinds Très nog vrij nieuw is in de stad heeft ze niet echt relaties. Ze heeft echter al wel een aantal zakelijke relaties, om haar verder te kunnen helpen met haar muziek. Ze heeft een sterke band met haar grootouders, maar gezien die niet met haar zijn meegereisd heeft ze niet veel meer over. Ze schrijft haar grootouders wel elke dag over hoe het met haar gaat en welke voort- of achteruitgang ze boekt en hoe druk ze ook zijn, haar grootouders weten ook altijd de tijd te vinden om haar terug te schrijven. Très heeft nog wel een grijs gestreepte kitten, waar ze ook een sterke band mee heeft. Ze heeft het diertje gekregen voordat ze naar deze nieuwe stad vertrok, als een vriendje voor als ze zich eenzaam voelt - van haar grootouders. De kitten draagt overigens de naam Rascal.
Hobby’s: Très probeert in deze nieuwe stad van haar hobby ook weer haar beroep te maken, want de naamsbekendheid uit haar geboortestad heeft ze niet meegenomen op haar reis. Ze hoopt het ook hier te maken als cello artieste, zonder dat alle bewoners hebben kunnen zien hoe ze is gegroeid en gevormd tot deze virtuoos; zonder dat ook maar iemand weet wat ze is. Buiten het spelen op haar cello heeft Très weinig verdere hobby’s die hier niet mee te maken hebben. Ze componeert namelijk ook muziek, maar dit is dan ook weer voornamelijk voor haar cello. Ze kan echter ook piano spelen, maar doet hier veel minder mee. Verder kan ook wel een aardig deuntje zingen, maar ook dit doet ze voornamelijk voor zichzelf en - nogmaals - niet om er echt carrière mee te maken. Het is haar droom een cello artieste worden in deze nieuwe stad. Buiten muzikale talenten en hobby’s heeft Très er eigenlijk geen.
Haat: Très haat het als mensen haar geen kans willen geven. Ze kan er niet tegen als mensen haar aanboden of gunsten weigeren, zonder dat ze weet wat ze allemaal kan of er voor terug kan doen. Ook kan ze niet goed tegen egoïsme, al kan ze zelfs soms ook aardig de egoïst uitgangen.
Angst: Très is bang voor vuur, dankzij een enigszins traumatiserende ervaring toen ze vijf was. Haar pop viel toen in het haardvuur en ze verbrandde bijna haar hand, toen ze deze wilde terugpakken. Eigen domme fout natuurlijk, maar ze was vijf en kon er op dat moment ook vrij weinig aandoen. Ze is overigens eerder bang van vuur geworden door de uiterst felle reactie van haar grootvader die hierop volgde - o, en het beeld van een smeltend poppengezichtje is ook niet heel prettig voor een vijfjarige. Ze is ook doodsbang om dezelfde ziekte te krijgen als haar ouders, die in de familie blijkt te zitten. Très is namelijk wel zeer gesteld op haar leven en hoewel ze het nooit zelf mee heeft kunnen maken, vindt ze het hartverscheurend dat haar ouders op zulke jonge leeftijd moesten sterven.

UITERLIJK:
Lengte/bouw: Très is vrij klein van stuk en niet groter dan één meter vierenzestig, ze draagt om die reden vaak hakken om iets groter te lijken. Haar hakken zijn echter zelden groter dan drie á vier centimeter, waardoor ze relatief klein blijft. Verder is ze vrij slank gebouwd en heeft ze een licht zichtbaar zandloper figuur, hoewel dit niet erg duidelijk is en je het net zo goed niet kan zien. Er zit echter wel degelijk vorm in Très en ze heeft zeker niet achteraan gestaan bij het uitdelen van de vrouwelijke vormen.
Huid: Très heeft een lelieblanke huid, zonder dat ze daar nog allerlei poeders voor moet gebruiken.
Haar: Très heeft lange, dikke haren die in grove krullen over haar schouders vallen. Haar haren zijn een diepe, donkerrode kleur die vaag iets wegheeft van de kleur van bloed. Haar haren bieden ook een sterk contrast tegen haar haarkleur, maar samen met haar ogen is de kleur in haar gezicht - en verdere uiterlijk - aardig in balans.
Ogen: Over de Très’ kleur ogen zouden we nog wel enige tijd kunnen speculeren, want een echt duidelijke kleur is het niet. Er zijn momenten dat haar ogen duidelijk blauw lijken, maar net zo goed momenten dat ze eerder grijs lijken. Blauw is echter wel de kleur die mensen het meest denken te zien, dus het is het makkelijkst om het op de kleur blauw te houden. Ongeacht de kleur, kunnen we het in ieder geval wel eens zijn over de indringendheid van haar ogen. Très heeft altijd een diepe, indringende blik in haar ogen.
Speciale kenmerken: Très heeft niet echt speciale kenmerken, op een schoonheidsvlekje op haar wang na. Het vlekje ligt precies naast het kuiltje in haar wang, wanneer ze lacht. Verder draagt ze altijd het medaillon met een foto van haar ouders en haar als kind. Ook heeft ze haar cello, als één van haar dierbaarste bezitten.

EXTRA:
Familie: Très heeft haar beide ouders nooit gekend en is na de dood van haar moeder, vlak na haar geboorte onder de zorg van haar grootouders gevallen. Ze heeft echter wel een beeld bij haar ouders, dankzij een oud medaillon waar de trouwfoto aan de ene kant schuilgaat en een foto van haar als baby aan de andere kant. Het medaillon symboliseert het leven die haar ouders haar hebben geschonken door zelf te sterven. Très draagt het medaillon altijd en heeft het nog onder geen enkele omstandigheid afgedaan. Het is een zeer dierbare herinnering aan haar ouders.
Verleden: Très heeft haar ouders nooit mogen kennen, omdat zij beiden stierven nog voor haar hersenen de tijd kregen een geheugen op te bouwen en herinneringen op te slaan. Haar vader stierf kort nadat haar moeder in verwachting bleek van hun eerste en uiteindelijke enige kind. Hij zou de opvolger van zijn vader zijn en de leiding van de muziekhal in hun geboortestad overnemen, maar het mocht niet baten. Hij stierf aan een tot dusver onbekende ziekte, waar kort na de geboorte van hun dochter, ook zijn vrouw aan stierf. Het was al een wonder dat de vrouw een gezond kind - Très - op aarde wist te zetten en zoals in haar testament beschreven, kwam de zorg in handen van de ouders van de vrouw. Très’ opvoeding werd de verantwoordelijkheid van haar grootouders en dit deden zij, zoals hun dochter van hen had gewenst. Zij had hen een kleinkind geschonken en hoewel het meisje nooit in staat zou zijn hun familienaam over te dragen, verzorgden ze het alsof het een jonge man was. Ze kreeg de zorg die ze als vrouw eigenlijk niet verdiende, maar dit werd ondanks bezwaren voortgezet. Ze wilden het ouderloze kind een toekomst schenken, een leven en deden hiervoor wat ze moesten doen. Hoewel haar grootouders druk bezette mensen waren, deden ze hun taken dus goed. Très is ook goed terecht gekomen. Ze werd thuis geschoold door verschillende leraren, maar haar muzieklessen bleken uiteindelijk de grootsten in het geheel. Het meisje bleek op vrij jonge leeftijd, namelijk al heel muzikaal en hoewel ze niet kon lezen of schrijven, kon ze al kleine stukken componeren toen ze pas zes jaar oud was. Het stelde nog niet veel voor, maar het kind had wel zeker potentie om het te maken als muzikant en hier was het, waar de vader van haar vader zich er meeging bemoeien. Als een grote naam in de muziekwereld stond hij erop dat de voogdij aan hem werd overgedragen, om het meisje tot een ware virtuoos om te toveren. Haar grootouders, die de zorg tot dusverre hadden gedragen, weigerden. Het was “hun kind” en waarschijnlijk moet Très opgelucht zijn dat haar grootouders weigerden. Haar vaders vader was een muziektiran, bleek later en zijn bewind had al verschillende muzikanten het vak uitgejaagd. Dus mede dankzij de goede zorgen van haar grootouders is ze nu daadwerkelijk een muziekvirtuoos, zonder enige angst voor het vak. Wel heeft de man ervoor gezorgd dat ze een eigen muziek carrière wil opstarten, wat ook de grootste reden is dat ze uit haar geboortestad is vertrokken. Niet uit verraad of haat naar haar grootouders, maar op een carrière op te bouwen, waar niemand haar naam nog kent. In haar eigen stad heeft ze immers heel wat naamsbekendheid en om die reden is ze er juist vertrokken. Ze wil aan anderen - en misschien, ook wel een klein beetje aan zichzelf - bewijzen dat ze talent heeft, zonder dat iedereen heeft kunnen zien hoe ze is ontwikkeld en gevormd.
Overig: -

Plaatje:

Spoiler:

Spoiler:

Spoiler:

Goedgekeurd!

Zoals gewoonlijk, kom ik voor een mooi geheel even mijn onderschrift showen. Dus, zie hier.